İstanbul'un İlçeleri

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'da 2008 yılında yapılan düzenlemeyle, 6 ayrı ilk kademe belediyesi birleştirilerek kurulmuştur. İstanbul'un yüzölçümü bakımından 4. büyük ilçesidir. Kuzeyde Karadeniz'e kıyısı vardır.

Yedi Tepeli Kent: 2008 yılındaki düzenlemeyle ilçe statüsüne kavuşmuştur. Üsküdar'a bağlı 3, Kadıköy'e bağlı 7, Ümraniye'ye bağlı 3, Samandıra'ya bağlı 1 mahallenin birleştirilmesiyle oluşturulmuştur.

Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Bakırköy'den ayrılarak ilçe hâline getirildi. TEM ve D100 karayollarının içinden geçtiği ilçede köy yerleşimi bulunmamaktadır.

Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Bakırköy'den ayrılarak ilçe yapılan yerlerden biridir. Bugün en önemli karayollarının içinden geçtiği Bağcılar, İstanbul'un en kalabalık ilçesidir.

Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında bağlı bulunduğu Bakırköy'den ayrılarak ilçe yapılan Bahçelievler D100 karayoluna ve havalimanına yakınlığı nedeniyle hızla gelişmiştir. Denize kıyısı yoktur.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un en köklü ilçelerinden biri olan Bakırköy, 1992 yılındaki düzenlemelere değin İstanbul'un en büyük ilçelerindendi. Günümüzdeki biçimini 1992'de almıştır.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'daki en yeni yerleşim bölgelerinden olan Başakşehir'de toplukonut uygulamaları yoğunluk gösteriyordu. 2008 yılında çevre ilçelerden alınan bazı mahallelerle Başakşehir ilçesi oluşturuldu.

Yedi Tepeli Kent: 1990 yılında Eyüp'ten ayrılarak ilçe hâline getirildi. Tarihî yarımadaya yakınlığı nedeniyle hızla büyüyen Bayrampaşa Topkapı'dan kaldırılan İstanbul Otogarı'nın da yeni adresi oldu.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un en seçkin semtlerinden olan Beşiktaş 1930 yılında Beyoğlu'ndan ayrılarak ilçe yapıldı. İstanbul'un ulaşım, eğitim ve ticaret alanında en işlek noktalarındandır.

Yedi Tepeli Kent: 1930'a değin Üsküdar'a bağlı olan Beykoz bu tarihte ayrı ilçe yapıldı. İç göç ile hızla büyüyen Beykoz'da bugün yerleşimin genelde Boğaz kıyılarında yoğunlaştığı görülmektedir.

Yedi Tepeli Kent: 2008 yılındaki düzenlemelerle ilçe hâline getirilen Beylikdüzü büyük ölçüde Büyükçekmece ilçesine bağlı belde belediyelerinin derlenmesiyle oluşturuldu. Birbirinden kopuk bir yapılanma göze çarpar.

Yedi Tepeli Kent: Beyoğlu Eski İstanbul'da Suriçi'nin ardından ikinci bir şehir merkezi durumundaydı. O dönemde gayrimüslim nüfusun yoğun yaşadığı Beyoğlu, kentte kültür ve sanatın merkeziydi.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un güneyinde yer alan takımadadan oluşur. Takımadada 4'ü meskûn, toplam 9 ada vardır. Nüfus bakımından İstanbul'un en küçük ilçesidir. Adalar ilçesinin merkezi Büyükada'dır.

Yedi Tepeli Kent: Büyükçekmece Gölü'nün Marmara Denizi'yle birleştiği bölgede gelişen Büyükçekmece, 1987 yılında Çatalca'dan ayrılarak ilçe hâline getirildi.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un yüzölçümü olarak en büyük ilçesi olan Çatalca Osmanlı döneminde de ayrı bir kazaydı. Nüfus olarak Adalar ve Şile'den sonra İstanbul'un en seyrek nüfuslu ilçelerinden biridir.

Yedi Tepeli Kent: Ömerli, Alemdağ ve Taşdelen beldelerinin biraraya getirilmesiyle 2008 yılında oluşturulmuştur. İlçe topraklarının büyük bölümünü engebeli topraklar oluşturur.

Yedi Tepeli Kent: Cumhuriyet dönemine değin büyük Rum köylerine ev sahipliği yapan Esenler önceleri Bakırköy'e bağlıyken Bayrampaşa ilçe yapılınca buraya katıldı. Daha sonra 1993 yılında ayrı bir ilçe hâline getirildi.

Yedi Tepeli Kent: Kıraç, Yakuplu, Avcılar ve Bahçeşehir'e bağlı mahallelerin derlenmesiyle 2008 yılında ilçe hâline getirilen Esenyurt önemli karayollarının birleştiği bir noktada yer alır.

Yedi Tepeli Kent: 1936 yılında Fatih ve Beyoğlu ilçelerine bağlı bölgelerin birleştirilmesiyle kurulan Eyüp ilçesi İstanbul'un önemli tarihî merkezlerinden biridir. Eyüp'te nüfus Haliç çevresinde yoğunlaşmıştır.

Yedi Tepeli Kent: Cumhuriyetin ilk yıllarında Suriçi'nde yalnızca İstanbul merkez ilçesi varken, daha sonra görev alanı Fatih ve Eminönü olmak üzere ikiye bölündü. 2008 yılında Eminönü feshedilerek Fatih'e katıldı.

Yedi Tepeli Kent: 1963 yılında Eyüp ve Çatalca ilçelerinden alınan bölgelerin birleştirilmesiyle oluşturuldu. 2008 yılına değin İstanbul'un nüfus bakımından en büyük ilçesi olan Gaziosmanpaşa bu tarihte bölündü.

Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Bakırköy'den ayrılarak kurulan Güngören, İstanbul'un en küçük yüzölçümlü ilçesidir. Önceleri birkaç köyden ibaret olan Güngören bölgesi Balkanlardan aldığı göçle giderek büyüdü.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'da Anadolu Yakası'nın en eski yerleşim birimlerinden olan Kadıköy bugün de yakanın en işlek noktası durumundadır. Kadıköy'de Osmanlı döneminden kalma yapılara rastlanır.

Yedi Tepeli Kent: 1987 yılında Şişli'den ayrılarak ayrı ilçe yapılan Kâğıthane O-1 ve O-2 yolları arasında kuruludur. Engebeli bir arazi üstüne yayılan ilçe son yıllarda iç göçle büyük nüfus artışı yaşamıştır.

Yedi Tepeli Kent: 1928 yılında bağlı bulunduğu Üsküdar'dan ayrılarak ilçe hâline getirildi. 1987'de Pendik'in, 1992'de Sultanbeyli ve Maltepe'nin, 2008'de Sancaktepe'nin ilçe yapılmasıyla son biçimini aldı.

Yedi Tepeli Kent: D100 ve TEM otoyolları arasında kalan Küçükçekmece adını kıyılarında kurulduğu lagün gölünden almıştır. 1989 yılında Bakırköy'den ayrılarak ayrı ilçe durumuna getirilmiştir.

Yedi Tepeli Kent: 1992 yılında Kartal'dan ayrılarak ilçe yapıldı. Kadıköy'e yakınlığı ile hızla gelişme olanağı bulmuştur. 2008 yılında Sancaktepe'nin ilçe yapılmasıyla bir miktar toprak ve nüfus düşüşü yaşamıştır.

Yedi Tepeli Kent: Pendik 1987 yılında Kartal'dan ayrılarak ilçe hâline getirildi. Yerleşimin genel olarak O-4 otoyolunun güneyinde yoğunlaştığı ilçenin kuzeyinde köy yerleşimleri görülür.

Yedi Tepeli Kent: 2008 yılında, bölgedeki belde belediyelerinin birleştirilmesi ve çevre ilçelerden mahalle eklenmesiyle kurulan Sancaktepe ilçesi İstanbul'un Anadolu Yakası'ndadır.

Yedi Tepeli Kent: Sarıyer, Avrupa Yakası'nda Boğaziçi'nin en kuzeydeki ilçesidir. Yerleşimin kıyı şeridi boyunca yoğunlaştığı Sarıyer, İstanbul'un en tarihî semtlerine ev sahipliği yapar.

Yedi Tepeli Kent: Yüzölçümü olarak İstanbul'un en büyük ikinci ilçesi olan Silivri, Çatalca'yla birlikte İstanbul'un en batısında yer alan iki ilçeden biridir. İlçe merkezi deniz kıyısında yer alır.

Yedi Tepeli Kent: Sultanbeyli, 90'lı yıllara değin küçük bir yerleşim birimi iken iç göç patlamasıyla düzensiz büyüdü. Hızla artan nüfus nedeniyle 1992 yılında bağlı bulunduğu Kartal'dan ayrılarak ayrı ilçe yapıldı.

Yedi Tepeli Kent: Sultangazi, İstanbul'un Avrupa Yakası'nda yer alır. 2008 yılında Gaziosmanpaşa'ya bağlı 14, Eyüp ve Esenler'e bağlı birer mahallenin katılımıyla kuruldu.

Yedi Tepeli Kent: Karadeniz kıyısında kurulu olan Şile, yüz ölçümü bakımından Anadolu Yakası'ndaki en büyük ilçedir fakat nüfus olarak il genelinde Adalar'dan sonra en düşük nüfuslu ikinci ilçedir.

Yedi Tepeli Kent: 1954 yılında bağlı bulunduğu Beyoğlu'ndan ayrılarak ilçe yapılan Şişli, 1987 yılına dek Kâğıthane'yi de kapsıyordu. İlçe, Kâğıthane'nin ayrılmasıyla bölündü ve iki parça arasında bağlantı kalmadı.

Yedi Tepeli Kent: İstanbul'un Anadolu Yakası'ndaki en uç ilçelerinden olan Tuzla, Marmara Denizi kıyısında yer alır. İlçede yerleşim de kıyı bölgelerde yoğunlaşmıştır. 1992 yılında Pendik'ten ayrılmıştır.

Yedi Tepeli Kent: Ümraniye'de ilk belediye teşkilâtı 1963'te kuruldu ancak 1980'deki bu belediye feshedilerek Üsküdar'a bağlandı. 1987'de bu kez ilçe olarak Üsküdar'dan ayrıldı.

Yedi Tepeli Kent: Üsküdar cumhuriyetin ilk yıllarında Anadolu Yakası'nın tümünü kapsayan ayrı bir ildi. 1926'da İstanbul'un bir ilçesi hâline getirildi. Üsküdar bugün Boğaziçi Köprüsü'nün geçiş güzergâhı üzerindedir.

Yedi Tepeli Kent: 1940'lı yıllardan başlayarak hızla büyüyen Zeytinburnu, 1957 yılında bağlı bulunduğu Fatih'ten ayrılarak ilçe yapıldı. Küçük yüzölçümlü olmasına rağmen İstanbul'un yoğun nüfuslu ilçelerindendir.